ජය සිරිමහ බෝධී
ජය සිරිමහ බෝධී රන්වැලි සෑ ආදී මිහින්තලය ඉසුරුමුණිය අවුකන සිරිපා හිමේ රන් රන්ගිරි දඹුළු ගලේ සරණයි නිදහසට හෙළේ අනුරපුරය පොළොන්නරුව...
සැන්දෑ අහසේ ඉරට මුවාවෙන්
සැන්දෑ අහසේ ඉරට මුවාවෙන් කාලය කවුළු දොරින් මිය යනවා..// සැන්දෑ අහසේ... ඈත අතීතෙන් පියවර නඟමින් කණවැල අල්ලන් කවුදෝ එනවා.. බලාපොරොත්තුව...
ගී ලියන්න මට කීවේ ඔබේ නෙතයි
පද : ගාමිණී ලේල්වල ගී ලියන්න මට කීවේ ඔබේ නෙතයි කවිලියන්න මට කීවේ ඔබේ නෙතයි..// හිතැඟි කළඹ කැටයම් කල නීල පළිඟු ගොළු කැඩපත..// හද බිතුතල...
දුරස් වන්නට මේ ලෙසින්
දුරස් වන්නට මේ ලෙසින් ඇයිද අප හමුවුනේ.. දුරස් වන්නට මේ ලෙසින් මොටද අප ඉපදුනේ...// අත්වැල් බැඳගෙන මං මාවත් දිග ඔහේ ඇවිද ගිය කාලය...
මා එදා - හිතුවොත් හිතුවාමයි (1977)
මා එදා දෑසින් සනහා ඔබ දුන් කැල්මන් හද රැදුනා අද එනවයි ඔබ දිව්රා ගියා....// මන් දැන් ඉන්නේ ආශා ගීතේ කොදුරා රන් වන් රන් රේඛා මැද සිහිනේ...
හැමදාමත් යාළුවේ මම ඉන්නෙමි පාළුවේ
පද : විජයසිරි අමරතුංග හැමදාමත් යාළුවේ මම ඉන්නෙමි පාළුවේ මගේ පාළු පැලට එන්න කවුරුත් නැ යාළුවේ...// පිපි කු‍සුමෙහි රන් මුවරද නිති...
සැදෑ අඳුර ලොව ගලන වෙලාවට
සැදෑ අඳුර ලොව ගලන වෙලාවට කවුළු පියන්පත් වැසෙන වෙලාවට දහසක් දොම්නස් සිහින පවුරු මැද තනිවුන ඔබෙ සුසුමන් සෙමින් විත් මගෙ සවනත පාරයි...// ...
ආදරයේ උණුසුම ළඟ
පද : විජයසිරි අමරතුංග ආදරයේ උණුසුම ළඟ දුක දැනෙන්නෙ නෑ දුක් කරදර නැති දවසට දුර පෙනෙන්නෙ නෑ ජීවිතයේ හැමදාමත් සැප රැඳෙන්නෙ නෑ සිනහවෙවී...
අපි ආයෙත් හමුනොවුනා නම්
අපි ආයෙත් හමු නොවුනා නම් ඉස්සර දවසක මියගිය සෙනෙහස යළි ඉපදී මා හද හඬවන්නට අපි ආයෙත් හමු නොවුණා නම් ඔබ නොහඳුනනා විරහ වේදනා පෙරදා වින්දේ මා...
පොඩි දුවගේ සිනා වැලයි
පොඩි දුවගේ සිනා වැලයි පොඩි පුතුගේ කතා පෙලයි ප්‍රිය බිරිදගෙ සෙනේ විලයි මගේ නිවන මගේ පැල්පතයි කටු මැටි ගැ බිත්ති පුරා පළිඟු මැණික් එළිය...
දමා යන්නට නොහැකි මිහිමත
දමා යන්නට නොහැකි මිහිමත එකම සම්පත ඔබම පමණයි... මිදී යන්නට නොහැකි මේ ලොව එකම බැඳුමද ඔබම පමණයි... දමා යන්නට...// බැඳී දුක සැප දෙකෙහි...
නව දැලි හේනක
නව දැලි හේනක පෑව වැඳිරි රුව ලෙස උවමින් දෙනුවන් රවටා මා පෙම් කළ ජනපද කල්‍යාණිට හිමියනි මට කළ නොහැක නිගා සුරඟන රූ සිරු දුටිමි හැඳින්නෙමි...
මහ වරුසාවට පසුව නැගෙන සඳ
මහ වරුසාවට පසුව නැගෙන සඳ වෙනදාටත් වැඩියෙන් එළියයි නෝක්කාඩුවට පසුව ඔබේ වත ඒ එළියට වැඩියෙන් එළියයි...// ඇලදොල පාමුල ගොළුවුන ගීයකි අප...
තිරය ඇරෙනවා තිරය වැහෙනවා
තිරය ඇරෙනවා තිරය වැහෙනවා ඔල්වරසන් හඩ පැතිරෙනවා සඳලුතලෙන් බැස මානවිකාවන් තාලෙට ඉඟසුඟ නටවනවා කළගෙඩි නැටුමට කළගෙඩි සොළවති නළ වතුරෙන් සැනහෙන...
රුදුරු තුරු වදුලේ
රුදුරු තුරු වදුලේ තියුණු කටු අතරේ දිළෙන සියුමැලියේ ඔබයි ජීවන සුවඳ දෙන්නේ රෝස කුසුම මගේ.. මහදේ.. රන් සුමුඟේ ඔබ තබනා නිරන්තරේ.....
