සඳ රේණු ගලන
සඳ රේණු ගලන සඳ රෑක සිහිනයට ඔබ ඈත ඉඳන් ඇවිදින් මගෙ පාළු හිතට මනමාල කතා කියමින්... මඳ සීත සුළඟ මඳහාස නඟන විට සිත කෝළ වුණිද මෙතරම් ඒ දැනුණු...
ඉගිලෙන්න ඔබ එක්ක ආකාසේ
ඉගිලෙන්න ඔබ එක්ක ආකාසේ විදගන්න ඒ සිසිල මා සිත්සේ මට දෙන්න ඒ වරම කවදාද ඔබ එන්නෙ පිණි බිංදු මල් වැහි අරන්.... සඳ මිතුරි සිත මිහිරි කළ...
මල් මිටක් තියන්න
මල් මිටක් තියන්න ඔබ අතේ මට කියා කොයින්ද මල් වනේ ජීවිතේ විසල් නදී තෙරේ තුරු හිසත් මලත් ඔබයි මගේ සොදුරු කවි ලියාන හිත් කොනේ තාරුකා...
