මගෙ දුවේ ඔබ අවදියෙන් නම්
මගෙ දුවේ ඔබ අවදියෙන් නම් මේ රැයේ මිහිරිම වෙලාවයි දොර ඇරන් එළියට ආවොතින් මේ මිහිරි දේවල් නුඹටමයි සේපාලිකා මල් බිමට බැහැලා ඇවිදින්න යන...
කඳුළු පිසදාලන සඟවාලන රැයේ සෙනේ මල්
කඳුළු පිසදාලන සඟවාලන රැයේ සෙනේ මල් සිතම සනසාලන සතපාලන නුඹේ සිනාමල් අවර නැකත නොවේ තරු පීදෙන සඳ පායන නුඹමය රාත්‍රී සතුටු කඳුළු පිපේ මල්...
කරදිය ගැඹරේ තුන් යම ගෙවුනේ
පද ; ප්‍රේම කුමාර ජයවර්ධන කරදිය ගැඹරේ තුන් යම ගෙවුනේ නුඹගේ දෑතට දිරිය වඩන්නයි .... සුහුඹුල් අත් පා යදඬු කරන්නයි කිරි කැටි පුතුනේ .......
විනේ කටින උන්
පද : පූර්ණ ජය ශ්‍රී විනේ කටින උන් විනේ කටින උන් තරහක් නොකියාම කනේ කොහොඹ මිරිකනවා හැමදාම ගුණේ රැකන් ඉන්නලු මළ හිමිගේම වණේ නැතිව උන් ...
හා හා බලාගෙනයි
හා හා බලාගෙනයි දෙතොලේ කටු ඇනෙයි සිපගන්නේ ඔය මල් බලාගෙන හොඳේ මල් පෙති වලට යටින් විසකුරු කටු තිබේ හා හා බලාගෙනයි නිලට නිලේ ගලන ගඟේ නිලට...
කොලොම්තොටින් නැව් නැග්ගා
කොලොම්තොටින් නැව් නැග්ගා අපේ රටේ මනුස්සකම කොලොම්තොටට ගොඩ බැස්සේ අමනකමයි ඒ වෙනුවට// බෝනික්කන් ඇස් නටවන ලස්සන හුරු බුහුටිකමට නැවෙන්...
පොඩි දුවගේ සිනා වැලයි
පොඩි දුවගේ සිනා වැලයි පොඩි පුතුගේ කතා පෙලයි ප්‍රිය බිරිදගෙ සෙනේ විලයි මගේ නිවන මගේ පැල්පතයි කටු මැටි ගැ බිත්ති පුරා පළිඟු මැණික් එළිය...
දමා යන්නට නොහැකි මිහිමත
දමා යන්නට නොහැකි මිහිමත එකම සම්පත ඔබම පමණයි... මිදී යන්නට නොහැකි මේ ලොව එකම බැඳුමද ඔබම පමණයි... දමා යන්නට...// බැඳී දුක සැප දෙකෙහි...
මහ වරුසාවට පසුව නැගෙන සඳ
මහ වරුසාවට පසුව නැගෙන සඳ වෙනදාටත් වැඩියෙන් එළියයි නෝක්කාඩුවට පසුව ඔබේ වත ඒ එළියට වැඩියෙන් එළියයි...// ඇලදොල පාමුල ගොළුවුන ගීයකි අප...
තිරය ඇරෙනවා තිරය වැහෙනවා
තිරය ඇරෙනවා තිරය වැහෙනවා ඔල්වරසන් හඩ පැතිරෙනවා සඳලුතලෙන් බැස මානවිකාවන් තාලෙට ඉඟසුඟ නටවනවා කළගෙඩි නැටුමට කළගෙඩි සොළවති නළ වතුරෙන් සැනහෙන...
රුදුරු තුරු වදුලේ
රුදුරු තුරු වදුලේ තියුණු කටු අතරේ දිළෙන සියුමැලියේ ඔබයි ජීවන සුවඳ දෙන්නේ රෝස කුසුම මගේ.. මහදේ.. රන් සුමුඟේ ඔබ තබනා නිරන්තරේ.....
හදේ කොතැනක හෝ
හදේ කොතැනක හෝ හිඳී ඔබ නිදා නොනිදා මෙන් බලා අවසර සොයා කල් දැන වෙළා හස රැහැනින් පෙළයි මා මුදා සුව දැහැනින් සයුරු ඉම රත් සිතිජ රේඛාවේ ...
ලෙන්චිනා මගෙ නංගියේ
ලෙන්චිනා මගෙ නංගියේ ඇයි ගංතෙරට වී ගොම්මනේ // පෙත්තරේ ලඟ පැන් තොටේ ගම්මානයේ පව් සෝදනා රත්තරන් වී කළු වලාකුළු චන්ද්‍රයා සේ පායලා ...
චන්ද්‍ර මණ්ඩලේ සැතපුණ පුංචි සාවියේ
චන්ද්‍ර මණ්ඩලේ සැතපුණ පුංචි සාවියේ.. මන්ද කියාපන් නොකියා හැංගිලා ගියේ.. පාන නිවුන සේ පාළුයි ලැයින් කාමරේ.. මන්ද නුඹ ගියේ කියපන් පුංචි...
මේ ප්‍රථම වසන්තයයි
මේ ප්‍රථම වසන්තයයි දිවි අ‍රනේ මධු මල් පිපෙනා බිගු රැව් නැගෙනා... මේ ප්‍රථම වසන්තයයි තරු මැවෙන තුරා නිදිබර අඹරේ සඳු නැගෙන තුරා සිටියදි...
